Tolerancja i objawy odstawienia
Badania przeprowadzone na szczurach i myszach już dawno wykazały, że tolerancja powstająca w skutek dłuższego przyjmowania THC opiera się na zmniejszeniu liczby receptorów CB1. Zmniejszenie może bezpośrednio oznaczać redukcję liczby receptorów lub zmniejszenie ich wrażliwości na THC. Jeśli konsumpcja marihuany zostanie przerwana, liczba receptorów CB1 ulegnie ponownej normalizacji w przeciągu tygodni lub miesięcy. Efekty tolerancji na THC utrzymują się względnie długo, w mojej opinii co najmniej 2-3 miesiące, co oczywiście jest zależne od intensywności i czasu trwania konsumpcji.
Niedawno po raz pierwszy wynaleziono metodę, która przy pomocy metod obrazowych (pozytonowej tomografii emisyjnej) pozwala na określenie gęstości receptorów CB1 oraz ich rozmieszczenia w ludzkim mózgu. Badacze wykorzystali to, aby porównać 30 osób regularnie przyjmujących marihuanę z 30, które nie robiły tego nigdy lub jedynie okazyjnie. 30 osób przyjmujących marihuanę, które przeciętnie przez dwanaście lat wypalały dziesięć jointów, wykazały również gotowość do zrezygnowania z przyjmowania marihuany przez cztery tygodnie, tak aby można było zbadać, czy i jak zmieni się gęstość receptorów w tym czasie.
W porównaniu do osób przyjmujących marihuanę, u osób kontrolnych stwierdzono ok. 20% mniej receptorów CB-1 w korze mózgowej oraz w korze układu limbicznego. Natomiast w innych obszarach mózgu, takich jak móżdżek, śródmózgowie, jądra podstawne czy wzgórze, nie stwierdzono istotnych różnic między obydwoma grupami. Móżdżek i jądra podstawne są odpowiedzialne za koordynację ruchową i faktycznie, marihuana bardziej zmniejsza tolerancję receptorów na zaburzenia ruchu niż np. na zaburzenia pamięci. Ciekawe jest, że ilość receptorów CB-1 nie miała żadnego związku z nasileniem objawów odstawienia podczas czterech tygodni bez marihuany. Prawdopodobnie istnieją zatem inne czynniki, które mają wpływ na intensywność tych objawów. Zaskakujące jest, że przynależność etniczna również odgrywała rolę w przypadku gęstości receptorów. Tak więc trzy osoby pochodzenia indiańskiego posiadały niezwykle małą ilość receptorów CB-1 w mózgu, mimo że nigdy nie przyjmowały marihuany. Wśród osób przyjmujących marihuanę nikt nie miał pochodzenia indiańskiego. Nie było żadnych różnic między amerykanami pochodzenia europejskiego i afrykańskiego. Po czterech tygodniach abstynencji delikatnie zwiększyła się gęstość receptorów CB-1 w obszarach, w których ich ilość uległa zmniejszeniu. Mózg dopasowuje się zarówno do przyjmowania marihuany jak i do późniejszej abstynencji.
Dr Franjo Grotenhermen – przewodniczący i rzecznik stowarzyszenia Arbeitsgemeinschaft Canabis als Medizin (ACM).