Tropikalne lasy Południowej Ameryki znane są na całym świecie jako region najbardziej zróżnicowany pod względem biologicznym. Puszcza Amazońska to niezwykle złożony ekosystem, na terenie którego sklasyfikowano już co najmniej czterdzieści tysięcy odmian roślin.

Poświęcona psychedelikom literatura ma się w Polsce coraz lepiej. Wydawane są w końcu klasyczne pozycje, także i w nowszych jej rejonach nie pozostajemy bardzo w tyle (Pinchbeck, Strassman). Jeżeli tak się dzieje, to ostatnio głównie za zasługą nieocenionej Okultury, która wytrwale promuje te bardziej ukryte wymiary kultury, nie obawiając się zahaczania o neoszamanizm, ezoterykę, czy psychedeliczny mesjanizm spod znaku McKenny. Za jej to sprawą w maju wydano kolejną pozycję sygnowaną nazwiskiem postaci absolutnie kluczowej dla ruchu psychedelicznego – Teonanácatl pod redakcją Ralpha Metznera, którego zresztą wydawnictwu udało się wiosną zaprosić do Warszawy

W poprzednim numerze  w pierwszej części cyklu pt. „Pejotl i kaktus św. Piotra” pisaliśmy o meskalinie oraz religii pejotowej utożsamianej głównie z Ameryką Północną (chociaż kult San Pedro jest też silny w Peru). Teraz przyjrzymy się DMT oraz podobnym prądom duchowym w Ameryce Południowej i najważniejszemu lekarstwu Amazonii: ayahuasca.