Szanowny Panie Ministrze, członkowie komisji ds. nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, my, terapeuci, pacjenci, rodzice, prawnicy, aktywiści oraz przedstawiciele użytkowników narkotyków pragniemy wyrazić nasze poparcie dla podjęcia tak trudnego i często pomijanego zagadnienia jakim bez wątpienia jest polityka
zapobiegania narkomanii.

Jednocześnie prosimy o włączenie naszych przedstawicieli w skład komisji pracującej nad wspomnianą nowelizacją. Nasza wiedza i doświadczenie, oraz różnorodność punktów widzenia z pewnością przyczyni się do przygotowania lepszej i bardziej racjonalnej polityki opartej o najlepsze praktyki kraju i zagranicy.

Przyglądając się niedawnej debacie sejmowej nad sprawozdaniem z Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, zaniepokojeni jesteśmy postawą niektórych polityków. Uważają, iż skoro obecnie odnotowujemy stabilizację, czy minimalny spadek (w granicach błędu statystycznego) niektórych wskaźników konsumpcji narkotyków w wybranych grupach wiekowych, to obecna sytuacja i polityka jest dobra.

Pomijając łatwość manipulacji danymi (co jest szczególnie widoczne na wskaźniku używania heroiny w 1999 i 2003 roku), eksperci EMCDDA już kilka lat temu przewidywali nasycenie polskiego rynku narkotykowego (będącego większym, niż niektórych krajów UE mających bardziej liberalną politykę narkotykową). Jednocześnie odnotowaliśmy przesunięcie się trendów konsumpcji (wzrost konsumpcji substancji syntetycznych).

Sytuacja w zakresie rozszerzenia oferty terapeutycznej nie uległa zasadniczym zmianom. Polska oferta wciąż oparta jest na przestarzałych metodach. Szczególnie widoczne jest to w przypadku terapii substytucyjnej, której dostępność jest dramatycznie niska, a która często obwarowana jest bezsensownymi wymaganiami i przepisami.

Od czasu wprowadzenia penalizacji posiadania nielegalnych narkotyków na własny użytek system sprawiedliwości zapychany jest rosnącą z roku na rok liczbą spraw. Ci którzy potrzebują pomocy, obawiają się szukać jej ze względu na represje lub zabierani są z ośrodków przez policję. Ci którzy jej nie potrzebują, są nieproporcjonalnie karani. Jednocześnie policja zamiast koncentrować się na prawdziwych przestępstwach podnosi sobie w łatwy sposób statystyki wykrywalności.

Dlatego warto spojrzeć na takie rozwiązania jakie zastosowano na zachodzie. Jednym z najlepszych przykładów jest model portugalski, gdzie sprawy związane z narkotykami nie rozpatrują sądy i prokuratury, którym często brak jest wymaganej wiedzy, lecz trzyosobowe komisje w skład których wchodzą przedstawiciele pomocy społecznej, prawnicy oraz terapeuci. Analogiczny model mógłby zostać wprowadzony w Polsce, z tą modyfikacją, że prokurator stosując zmodyfikowany artykuł 72 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wysyłałby jednocześnie zawieszając postępowanie sprawcę do takiej komisji i na podstawie rekomendacji tejże, ewentualnie wnosił o warunkowe umorzenie postępowania. Przy zastosowaniu instytucji warunkowego umorzenia wobec sprawcy, który uzyskał zawieszenie postępowania na podstawie art. 72 rzeczonej ustawy, należy zrezygnować z wymogu braku uprzedniej karalności za przestępstwo umyślne. Warto także rozważyć depenalizację posiadania konopi, co uczyniły między innymi Czechy, Rosja, Niemcy, Wielka Brytania, Belgia czy Hiszpania.

Takich pomysłów i problemów jest więcej. Dlatego apelujemy o powołanie naszych przedstawicieli w skład komisji ds. nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Z poważaniem,

Jacek Charmast – Stowarzyszenie Monar

Łukasz Łapiński – Poradnia Terapii Uzależnień od Substancji Psychoaktywnych

Grażyna Konieczny – Społeczny Komitet ds. AIDS

Barbara Amelańczuk – Rodzic osoby uzależnionej

Magdalena Matejczyk – SPZOZ Ośrodek dla osób uzależnionych „Nowy Dworek"

Ewa Woydyłło

Artur Radosz – Fundacja Transformacja

Marta Gaszyńska – Stowarzyszenie Pacjenckie „JUMP 93"

Marianna Iwulska – Małopolskie Stowarzyszenie Uczestników Programów Substytucyjnych „Wyzwolenie"

Zofia Olesiak – Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U"

Kasia Malinowska-Sempruch – Open Society Institute

Marek Zygadło – Monar Kraków

Jan Chrotek-Maj – Krakowski Program Metadonowy

Łukasz Serednicki – Monar Kraków

Marian Kapciuch – OISW Kraków

Zygmunt Lizak

Bożena Walek

Jagoda Władoń – Monar Warszawa

Mirosława Starburzuńska – terapeutka uzależnień

Patrycja Kozłowska - SiUŚP „Feniks"

Magdalena Pietras

Kruk Krzysztof – Specjalista Terapi Uzależnień

Justyna Sobejko

Piotr Handzlik

Dorota Rogowska-Szadkowska - dr n. med., Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa naukowego AIDS

Wojciech Skóra