Spojrzeć na nielegalny handel narkotykami jak na każdy inny biznes – pomysł stojący za książką brytyjskiego dziennikarza jest tylko pozornie prowokacyjny. Nielegalny obrót dragami jest pod względem obrotów trzecim największym biznesem świata i pnie się w górę.

Jest maj 2013, posłowie dostają listy z marihuaną. Wybucha skandal, w sejmie konsternacja, a nadawca przesyłek staje się najbardziej poszukiwanym pisarzem listów w Polsce. Zapraszamy do przeczytania eksluzywnego i jedynego wywiadu, którego udzielił gazecie konopnej Spliff autor listów.

Trudno chyba o bardziej zmitologizowaną wielkomiejską profesję niż diler. W zależności od potrzeby (i rozprowadzanego towaru) handlarz narkotykami może być wcieleniem moralnego upadku, wciskającym dzieciakom heroinę degeneratem, rzutkim młodym wilczkiem późnego kapitalizmu, obrotnym przedsiębiorcą, który znalazł swoją niszę na rynku, bądź barwnym freakiem z misją otworzenia czakr jak najszerzej rzeszy swoich klientów.

Chce się podzielić z Wami własnymi doświadczeniami z 25-letniej praktyki zdobywania „naturalnego” lekarstwa. Ująłem słowo naturalne w cudzysłów, gdyż kupując, masz naprawdę niewielką szansę otrzymania zdrowego ziela. W artykule tym odnoszę się również do wiedzy biznesowej używanej chociażby w sprzedaży czy negocjacjach.

Nasza korespondentka z Chin opowiada o szoku, jakiego po pięciu latach nieskrępowanego zrywania gandzi z wolno rosnących na polach krzaków, doznała próbując znaleźć źródło zaopatrzenia w Ciemnogrodzie.

Palę marihuanę od 14 lat, obecnie nie tylko ze względów przyjemnościowych, ale i medycznych (oczywiście w naszym kraju nierespektowanych). Nieduże ilości, ale palone regularnie.

Dochodzi godzina osiemnasta. Słychać już dzwony z pobliskiego kościoła Matki Boskiej Bolesnej, wzywające wiernych na wieczorne nabożeństwo.  Telefonowałem przed kwadransem – Pięć minut –  rzucił wtedy głos w słuchawce, po czym rozłączył się natychmiast. Czekam dalej. Marznący deszcz ze śniegiem zacina ostro tworząc trudną do przebicia okiem kurtynę z wody i brudu. – Po jaką cholerę on tu stoi? – zdają się pytać twarze zmierzających na mszę seniorów.

Ponad dwa lata temu w Niemczech słychać było po raz pierwszy o zatruciach ołowiem zawartym w czarnorynkowym Cannabis. Inaczej niż w przypadku tabletek UFO w Polsce, jeszcze wcześniej, władze i media przemilczały temat; na szczęście ofiary nie ucierpiały zbyt poważnie. Przed rokiem w Republice Federalnej nastała druga fala intoksykacji metalami ciężkimi, z jeszcze bardziej nieprzewidywalnymi konsekwencjami. Organizacja DHV (Niemiecki Związek Konopny) wystosowała serię ostrzeżeń.

Człowiek, z którym rozmawiamy, przez 9 lat zajmował się w Polsce handlem marihuaną. Nie jest jakimś wielkim, łysym gościem w skórze, czy dresie – szczupły, zwykły młody chłopak, niewyróżniający się z tłumu. Spotkaliśmy go w Amsterdamie podczas targów HighLife 2007. Umówiliśmy się w knajpce, gdzie – jak sam mówi – czuje się jak u siebie. Podszedł do lady, zaopatrzył się w kilka gramów Blueberry, po czym usiadł i zaczął skręcać jointa.