Jak najprościej wymyślić zagrożenie? Najpierw trzeba stworzyć bezkresny strach, jeszcze lepiej jak będzie on opierał się na stereotypie, który jednak nadal ma solidne fundamenty w otaczającej nas rzeczywistości. Jak będziemy mieć już mechanizm w ręku, nie pozostaje nic innego jak rozpowszechnić go przez media. I czekamy aż przekaz dojdzie, a ludzie będą się z nim sukcesywnie utożsamiać. A, że ci sami ludzie co pewien czas są wyborcami, to przy najbliższej okazji dać im kawał smacznej kiełbasy: projekt prawa, które będzie panaceum na ów strach. Proste?

„Herrida abierta” – „otwarta rana” – tak określa Vulliamy pogranicze Stanów i Meksyku w eseistycznym wstępie do swojego reportażu, by przez następne czterysta stron, tę ranę rozdrapywać. Dla utytułowanego brytyjskiego dziennikarza obszar graniczny stanowi wymarzony poligon badawczy, na którym przenikają się kluczowe społeczne problemy współczesności: bezkarność przestępczych karteli i międzynarodowych korporacji, korupcja, wyzysk pracowników, samowola banków, bezradność policji, inercja władzy politycznej... W tym rejonie świata wszystkie te zjawiska powiązane są z miliardowymi obrotami narkobiznesu, ale to nie jest kolejny reportaż o koksie i strzelaninach. „Narkotyki są objawem, nie przyczyną problemów” – postępując zgodnie z tą metodą Vulliamy przemierzył obszar południowego pogranicza Stanów – od Kalifornii po Zatokę Meksykańską.

Rozmowa z Mariuszem Jędrzejko – pedagogiem, socjologiem, profesorem w Katedrze Pedagogiki Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Górniczej i dyrektorem naukowym Centrum Profilaktyki Społecznej.

Dwóch policjantów – jeden z Kirgistanu, drugi ze stanu Waszyngton – przyleciało do Polski odpowiedzieć o tym, jak powinna wyglądać praca organów ścigania.

Palę marihuanę od 14 lat, obecnie nie tylko ze względów przyjemnościowych, ale i medycznych (oczywiście w naszym kraju nierespektowanych). Nieduże ilości, ale palone regularnie.

Narzekasz na niski poziom dyskusji na temat polityki narkotykowej? Jakkolwiek źle by nie było, ile bzdur nie nagadaliby Ziobro, Kempa i spółka, w ostatniej dekadzie nastąpiła jednak jakościowa zmiana. Publikujemy odgrzebane w archiwach sejmowych, opatrzone stosownym komentarzem fragmenty dyskusji nad wprowadzeniem w Polsce 12 lat temu prohibicji.

Najnowszy raport Mazowieckiego Centrum Profilaktyki Uzależnień pn. „Marihuana – znaczący wzrost akceptacji wśród młodzieży” nie pozostawia złudzeń. Nie co do niepokojącego – zdaniem autorów badań – zjawiska, ale bardziej co do przyczyn tegoż. Specjaliści z Mazowsza zidentyfikowali je ponoć bezbłędnie. Badania przeprowadzono na 674 respondentach z 11 miast i 9 wsi oraz małych miejscowości. Eksperci z MCPU chcieli w ten sposób, jak sami tłumaczą w raporcie, by wynik ich dociekań pokazywał „wielką polaryzację poglądów na ten temat”.

Skupię się na obowiązujących w Polsce przepisach. Omówię je w perspektywie i kontekście obecnej polityki karnej i społecznej. Przyznam, że mam poczucie déjà vu – podobne tematy poruszaliśmy już rok, dwa lata temu i w zasadzie niezbyt dużo się, moim zdaniem, zmienia. Będę mówiła rzeczy, które być może są kontrowersyjne, uznane za niesłuszne. Chciałabym, abyście mi Państwo udowodnili, że ja się mylę; to będzie oznaczało, że idziemy w odpowiednim kierunku.

Minister sprawiedliwości Holandii ogłosił zamiar wprowadzenia całkowitego zakazu sprzedaży haszyszu w cofeeshopach.

O medycznej marihuanie, perspektywach depenalizacji i ocenie bieżącej dyskusji nad polityką narkotykową rozmawiamy z dr. Markiem Balickim – ministrem zdrowia w latach 2004-2005, autorem propozycji depenalizacji posiadania na własny użytek; do października ubiegłego roku jedynym głosem rozsądku w sejmie.