Gdy już się wydawało, że rege pochłonięta zostanie przez nowe formy kultury popularnej i masowej, dwa różne jej bieguny przypomniały o sobie, powtarzając zapomnianą modę i zaniechaną aktywność, tworzącą z muzyki czynną kulturę. Upodobanie do numerologii każe nam spojrzeć na pierwsze dziesięć lat nowej epoki jak na okres zamknięty w dające się opisać struktury.

Nie pamiętam, jak mówiliśmy na wałki, z wystającymi, powtykanymi w nie pręcikami, ale metalowe krążki z otworami nazywaliśmy płytami. W rezultacie oba te przedmioty były medium muzyki, choć nie były to instrumenty. Dzieciaki łatwo dosyć doprowadziły owe przedmioty do ruiny. Nastała era bakielitowych płyt i patefonu.

Wydawać by się mogło, że od pracy w parach do synchronicznych działań, to krok zaledwie lub co najwyżej dwa. Tymczasem są to autonomiczne światy i do każdego trafić można osobną drogą.

Jako że jestem ignorantem kultury i sztuki, dodatkowo nie z własnej woli i winy pozbawionym pamięci, jawi mi się ten album czymś zgoła niebezpiecznym nie tylko dla świadomości ale i dla percepcji.

Nazywam ją awangardą. Niezależna od presji gustów i upodobań jest czymś więcej niż kultura popularna i masowa. Ma przy tym własną historię, tradycję i legendę. I w każdym z tych aspektów urzeczywistnia się teraz najpełniej. Nancy Regan, bo o niej mowa, to nie tylko sztuka awangardowa. Piękno, dobro i mądrość to nie tylko przewrotność i paradoksy.

Miseczka ma z dziesięć centymetrów średnicy i może z sześć wysokości. Wykonana jest z drewna. Ma metalowe wnętrze i takąż podstawę, ozdobioną ornamentem.

Dziwnym zrządzeniem losu trafiają mi się płyty jakoś podobne do siebie, choć podobieństwo to jest bardzo odległe i abstrakcyjne. Kolejny album formacji Czerwie w pozorny tylko sposób jest kontynuacją poprzednich dokonań.

Język ma takie możliwości, że implikując klarowność myślenia, tworzy płaszczyznę, na której istnieją trzy aspekty: przedmiot, rozmowa na jego temat i krąg zainteresowań. Mając określoną liczbę tematów, będących aspektami prezentacji, każdy przedstawić możemy na dwa sposoby.

Dowiedziono już niejednokrotnie, że najlepszym sposobem uczenia się jest powtarzanie i naśladownictwo. W ten sposób możemy nauczyć się Tradycji, nawet najbardziej obcej, odległej i egzotycznej, nawet takiej zaniechanej i nieistniejącej.

Wydawać by się mogło, że uniwersalny przekaz Boba Marleya zyskał już tak wiele omówień i opracowań, iż niepodobna wyobrazić sobie, by mogło powstać jeszcze coś nowego. Okazuje się jednak, że Jego mądrość i wiedza nie podlegają ograniczeniom.